Η υπόθεση της παράνομης παρακολούθησης του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Νίκου Ανδρουλάκη και η προσπάθεια διαλεύκανσής της, όπως αυτή εξελίσσεται ήδη σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, έχει στιγματιστεί και ουσιαστικά αναιρεθεί από την επίκληση εκ μέρους της κυβερνητικής πλειοψηφίας της Νέας Δημοκρατίας περί απόρρητου σε ό, τι αφορά την μαρτυρία συγκεκριμένων αξιωματούχων της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών αλλά και κυβερνητικών στελεχών.

H συγκεκριμένη πολιτική επιλογή, όλως παράνομη και αντισυνταγματική, όπως έχει αναλυθεί από την συντριπτική πλειοψηφία της επιστημονικής θεωρίας και βασιστεί στη νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων, αποτελεί μία άρνηση ουσιαστικά κατάθεσης και μαρτυρίας σχετικά με τους λόγους για τους οποίους αποφασίστηκε και υλοποιήθηκε η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του ευρωβουλευτή και τότε ήδη υποψήφιου για την αρχηγία του Κινήματος Αλλαγής Ν. Ανδρουλάκη.

Επικαλούμενοι λόγους που έχουν να κάνουν με την εθνική ασφάλεια και την ανάγκη αποτελεσματικής λειτουργίας αλλά και προστασία του έργου της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, κρίσιμοι παράγοντες της υπόθεσης, όπως οι διορισμένοι από την κυβέρνηση Διοικητές της Ε.Υ.Π. αλλά και μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, αρνούνται την παροχή εξηγήσεων μην απαντώντας στο καίριο ερώτημα που βασανίζει το ελληνικό πολιτικό σύστημα εδώ και σχεδόν δύο μήνες αλλά και μέρος της ευρωπαϊκής πολιτικής σφαίρας, πως είναι δυνατόν να παρακολουθείται διακεκριμένος Έλληνας πολιτικός με μακρά θητεία στην Ευρωβουλή αλλά και σταθερή εγχώρια πολιτική δράση τουλάχιστον 20 χρόνια και να μη δίνεται μία εξήγηση για το ποιοι είναι οι λόγοι εθνικής ασφαλείας που επέβαλλαν και δικαιολόγησαν την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών του.

Η όλη στρατηγική και στάση της κυβέρνησης αυτό το διάστημα από το τέλος Ιουλίου, όταν και ξέσπασε η υπόθεση μέχρι και σήμερα που συνεχίζεται στις εργασίες της εξεταστικές επιτροπής που συστάθηκε με πρωτοβουλία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κίνημα Αλλαγής για το συγκεκριμένο θέμα, υποδηλώνει ένα και μόνο πράγμα: ότι σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να «ριχθεί άπλετο φως» στην υπόθεση, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αλλά και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης. Μοναδική τους επιδίωξη σε ένα θέμα που είναι προφανές ότι αδυνατούν να διαχειριστούν, καθώς κατά τη λαϊκή ρήση «έχουν λερωμένη τη φωλιά τους» και γνωρίζουν ότι παρανόμησαν σκοπίμως, είναι το ζήτημα να απαξιωθεί, να συσκοτιστεί και σε τελική ανάλυση να μη βγει ποτέ κανένα συμπέρασμα σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη και ποιοι ήταν οι λόγοι που οδήγησαν στην άρση του απορρήτου των επικοινωνιών του Ν. Ανδρουλάκη.

Οι κινήσεις αυτές δεν υποδεικνύουν τίποτα λιγότερο από μία παραδοχή της ενοχής της κυβέρνησης για τις βαριές ευθύνες που έχει για την παραβίαση του Συντάγματος και του νόμου εξαιτίας της κυβερνητικής της αυθαιρεσίας και τη σπουδή της να ελέγξει με καθεστωτικούς όρους την πολιτική, κοινωνικής και οικονομική ζωή της χώρας.

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών κατατείνουν στο ότι οι θεσμοί αδυνατούν και οι σκοπιμότητες επικυριαρχούν. Αν αυτό επισυμβεί θα είναι μεν μία νίκη για την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας αλλά ταυτόχρονα και μία ήττα της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα. Η διαμάχη δεν εξαντλείται πλέον σε κομματικό επίπεδο. Διαθέτει μία πολύ ευρύτερη διάσταση. Ας ελπίσουμε σε ανατροπή. Άλλωστε «υπάρχουν ακόμη δικαστάς εις τας Αθήνας».

Διαβάστε επίσης:

Δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη σε μία καχεκτική δημοκρατία – Απαιτείται άμεση αλλαγή πορείας

Λίγος αυτοσεβασμός δεν έβλαψε κανέναν

«Οι κανόνες του παιχνιδιού» και ο μπαμπούλας της «τερατογένεσης»