Είναι γνωστό ότι ο  Πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης είναι και βουλευτής του Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών. Εκείνο που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι μόνη επαφή που έχει  με την καθημερινότητα των πολιτών της περιοχής, είναι η έμπρακτη επίδειξη της αδιαφορίας του.

Μια έμπρακτη αδιαφορία με την… υπογραφή Μητσοτάκη που μετά από δύο δεκαετίες, η παρουσία και συνεισφορά του τεκμηριωμένα χαρακτηρίζεται από ανύπαρκτη ως μηδαμινή. 

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Πρωθυπουργός επιλέγει συνήθως τους δήμους της Δυτικής Αθήνας, όταν δεν τους συγχέει βέβαια με τον Κορυδαλλό, ως… προεκλογικό ντεκόρ για εξαγγελίες. Ακριβώς όπως έκανε πριν από την τραγωδία στα Τέμπη, στις 21 Φεβρουαρίου με το Περιστέρι. Όπου, σε απολύτως προστατευμένη «αυθόρμητη συγκέντρωση» σε καφετέρια της πόλης, είπε βαρύγδουπα το αυτονόητο αφού είναι προεκλογική χρονιά, ότι οι «εκλογές δεν θα αργήσουν» ενώ προσπάθησε αδέξια να εμπλέξει το όνομα του Κώστα Καραμανλή, που δεν θα πάρει μέρος στις εκλογές, επιλέγοντας να θυμίσει ότι «συμπληρώνονται 20 χρόνια από όταν ξεκίνησα την πολιτική μου διαδρομή το 2003 και η πρώτη μου εμφάνιση ήταν σε συγκέντρωση του Κώστα Καραμανλή στο Αιγάλεω». 

Αλησμόνητη έχει μείνει επίσης και η έκκληση του κ. Πρωθυπουργού προς τα παιδιά της Δυτικής Αθήνας να περιορίσουν φιλοδοξίες τους σε ό,τι αφορά την εκπαίδευσή τους καθότι, ούτως ή άλλως, προορίζονται για ψυκτικοί και όχι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η συγκεκριμένη αποστροφή του δεν ήταν τυχαία. Ήταν άλλη μία απόδειξη της ταξικής φιλοσοφίας που διαπνέει αυτή την κυβέρνηση – μια φιλοσοφία, σε βάρος του δημόσιου πυλώνα, σε βάρος των πιο ευάλωτων και υπέρ των λίγων και ισχυρών. 

Μια φιλοσοφία που επιβεβαιώνεται από την συστηματική απαξίωση των αναγκών των Δήμων της Δυτικής Αθήνας, απαξίωση που συμβάλλει στην υποβάθμιση της ζωής των συμπολιτών μας. Οι οποίοι ξέρουν καλά ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από έναν Πρωθυπουργό που ενώ γνωρίζει, αδιαφορεί.

Αδιαφορεί για την εγκατάλειψη κρίσιμων υποδομών, την υποβάθμιση των δομών δημόσιας υγείας, όπως του νοσοκομείου «Αγία Βαρβάρα». Αδιαφορεί για την ανασφάλεια στην οποία συμβάλλει καθοριστικά η υποστελέχωση των Αστυνομικών Τμημάτων, το κατεστραμμένο οδικό δίκτυο, την περιβαλλοντική υποβάθμιση του Ποικίλου όρους, ενός κρίσιμου πνεύμονα σε ζωής σε εγκατάλειψη…

Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν έχει απλά αναδείξει τα προβλήματα αλλά έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις επίλυσής τους. Όπως άλλωστε σε λύσεις είχε συμβάλλει η κυβέρνηση Τσίπρα, την περίοδο 2015 – 2019. Την ίδια περίοδο κατά την οποία ως Διοίκηση η Δύναμη Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής κάναμε τη διαφορά, δείχνοντας την αποστολή μιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης που βρίσκεται στο πλευρό των τοπικών κοινωνιών, που παρεμβαίνει, στηρίζοντας τα αιτήματα των Δήμων, για την βελτίωση της ζωής των πολιτών.

Με όρους δικαιοσύνης και διαφάνειας, κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης, ανατάξαμε από τις εγκαταλελειμμένες αθλητικές εγκαταστάσεις ως τις δημόσιες δομές υγείας. Συμβάλλαμε στην αποκατάσταση  και τη συντήρηση του οδικού δικτύου, στην ανάδειξη του Ποικίλου όρους και την ενίσχυση του Πάρκου Τρίτση. Χρηματοδοτήσαμε τη δημιουργία σύγχρονων βιοκλιματικών βρεφονηπιακών σταθμών και νηπιαγωγείων, την ανάπλαση παιδικών χαρών, τη συντήρηση και την ανάδειξη του κτιρίου «Μπλοκ 15». 

Η Ρένα Δούρου είναι υποψήφια βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Διαβάστε επίσης:

«Σταυροφορίες» και «θυσίες»

Όχι σε όλα!

Και τώρα τι κάνουμε;