Είναι τουλάχιστον προκλητική για τον κόσμο που με ειλικρινή αγωνία βλέπει τους ναζιστές να φιγουράρουν για μια ακόμα φορά στα τηλεοπτικά παράθυρα και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων η κοκορομαχία που στήθηκε κατά την τελευταία συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής ανάμεσα στην κυβέρνηση της ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή άλλη μια τροπολογία για τον εκλογικό αποκλεισμό των ναζιστών εγκληματιών.

Γιατί, αν είχε ολοκληρωθεί η δίκη στην ώρα της, αν είχαν υλοποιηθεί τα μέτρα που από την πρώτη στιγμή πρότεινε το ΚΚΕ και απέρριπταν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θα εμποδίζονταν έστω οι καταδικασμένοι με αμετάκλητες αποφάσεις χρυσαυγίτες να συμμετέχουν στις εκλογές. Όμως η ποινική διαδικασία διεξάγεται ήδη για δέκα χρόνια και δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα.

Βασικός στόχος ο έλεγχος στη λειτουργία και τη δράση των κομμάτων, με το βλέμμα στραμμένο στην επικίνδυνη θεωρία των δυο άκρων. Οι τρεις τροπολογίες σε λιγότερο από χρόνια δε συνιστούν προχειρότητα αλλά υπηρετούν συγκεκριμένες στοχεύσεις, που με συνέπεια προωθούν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, παραδίδοντας η μια στην άλλη την αντιδραστική σκυτάλη.

Σηματοδοτούν την περαιτέρω ευθεία κρατική παρέμβαση στα εσωτερικά των κομμάτων, τον επανέλεγχο μπροστά σε κάθε εκλογική αναμέτρηση με αιχμή του δόρατος τον τρομονόμο. Με την πρώτη τροπολογία θεσπίστηκε ο έλεγχος στην ηγεσία των κομμάτων. Στη συνέχεια, με την τροπολογία της κυβέρνησης της ΝΔ που υπερψηφίστηκε και από το ΠΑΣΟΚ το Φλεβάρη, εισήχθη η έννοια της πραγματικής ηγεσίας, δηλαδή μιας ακόμα γενικής και αόριστης έννοιας που νομιμοποιεί το κυνήγι μαγισσών, όπως και ο έλεγχος στη δράση των κομμάτων, με την πρόβλεψη για «τήρηση της εύρυθμης λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος». Τότε αναδείχθηκαν ξανά και οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ που με την αρχική του τροπολογία επικαλούνταν και αυτός τον τρομονόμο, στρώνοντας μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το έδαφος στην επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων.

Δε χρειάζεται πολλή φαντασία για να διαπιστώσει κανείς ότι κάτω από την ταμπέλα της αντιμετώπισης «αντισυστημικότητας με ποινικό μητρώο», με την οποία «έντυσαν» τη συζήτηση για τον αποκλεισμό της Χ.Α., θωρακίζεται νομικά και πολιτικά η απαράδεκτη θεωρία των δύο άκρων, για να αντικατασταθεί στη συνέχεια με την ταμπέλα της «αντιμετώπισης της ριζοσπαστικοποίησης και του ολοκληρωτισμού» χωρίς ποινικό μητρώο. Αυτή την πραγματική στόχευση ανέδειξε από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ καταψηφίζοντας όλες τις σχετικές τροπολογίες.

Το ΚΚΕ ανέδειξε πως ήδη υλοποιείται αυτή η κατεύθυνση στην ΕΕ και στα κράτη μέλη. Μόνο το ΚΚΕ αναδεικνύει ότι η ατζέντα των φασιστικών, εθνικιστικών κομμάτων είναι κομμάτι της ατζέντας του συστήματος της εκμετάλλευσης τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στην Ελλάδα. Το σύστημα που θυσιάζει την ανθρώπινη ζωή για τα κέρδη, διαχρονικά θεωρεί τους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες ως εμπόδιο για την οικονομία, προωθεί το δόγμα νόμος και τάξη, στοχοποιεί πρόσφυγες και μετανάστες. Γι’ αυτό εθνικιστικά κόμματα όχι μόνο συχνά – πυκνά κατοικοεδρεύουν στα έδρανα της Βουλής αλλά έχουν συμμετάσχει σε κυβερνήσεις μαζί με τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ!

Ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε με την τελευταία τροπολογία που αναθέτει στην Ολομέλεια του αρμόδιου Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου την απόφαση για τον αποκλεισμό των κομμάτων από τις εκλογές, εσκεμμένα αφήνει εκτός κάδρου το κύριο: το παραπάνω αντιδραστικό πλαίσιο που θα εφαρμόζει ο Άρειος Πάγος με όποια σύνθεση και αν συνεδριάζει.

Αλλά ακόμα και με αφορμή, με τα τελευταία επεισόδια, με τις συναλλαγές και «πιέσεις» σε ανώτατους δικαστές και τις σχετικές παραιτήσεις που έκαναν ορισμένους να μιλάνε – κατά την προσφιλή τους τακτική – για «εκτροπή» και «ωμή παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης» θυμίζουμε ότι η ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων επιλέγεται από την εκάστοτε κυβέρνηση με τη βούλα του Συντάγματος. Αυτό αποτελεί τη βάση των κάθε λογής συναλλαγών. Μόνο το ΚΚΕ προτείνει σταθερά την κατάργηση αυτής της διάταξης, που δεν τη δέχθηκαν κατά την τελευταία αναθεώρηση ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, ανώτατοι δικαστές αμέσως μετά τη συνταξιοδότησή τους βρέθηκαν να στελεχώνουν κυβερνητικές θέσεις σε όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. 

Αντίστοιχα, όχι μόνο δεν εκπλήσσει η κίνηση του πρώην αντεισαγγελέα να αναλάβει να ξεπλύνει το ναζιστικό μόρφωμα του Κασιδιάρη αναλαμβάνοντας ο ίδιος ηγετική θέση αλλά, αντίθετα, αναδεικνύει για μια ακόμα φορά τους άρρηκτους δεσμούς των φασιστικών κομμάτων γενικά με το κράτος του κεφαλαίου και με θεσμούς «υπεράνω πάσης υποψίας» όπως της δικαιοσύνης.

Δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση άλλωστε. Η δίκη της Χρυσής Αυγής ανέδειξε τα παραπάνω ήδη νωρίτερα, αφού, η ποινική διαδικασία για τα χιλιάδες εγκλήματα της Χ.Α. και της ηγεσίας της δεν κινήθηκε παρα μόνο μετά τις δολοφονίες του Π. Φύσσα και του Σ. Λουκμάν, μετά τις δολοφονικές επιθέσεις στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα και στους Αιγύπτιους αλιεργάτες. Αντίστοιχα, δεν ξεχνάμε ούτε την προκλητική αθωωτική πρόταση της εισαγγελέα, ούτε την δικαστική απόφαση που «έριξε στα μαλακά» τους καταδικασμένους χρυσαυγίτες, φτάνοντας στο σημείο μάλιστα να υποβιβάσει την κατηγορία για τη δολοφονική επίθεση στο ΠΑΜΕ και να παραγραφεί το έγκλημα!

Αναδεικνύεται λοιπόν ο ρόλος της Χ.Α. ως πολύτιμης εφεδρείας του συστήματος και μάλιστα με πολλαπλές υπηρεσίες. Η ζωή έχει αποδείξει ότι μόνο το οργανωμένο εργατικό – λαϊκό κίνημα, με το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή, μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους φασίστες παντού, κάθε μέρα, στους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα σχολεία και τις σχολές, μέσα στη Βουλή.

Με δυνατό ΚΚΕ σε όλες τις μάχες ο λαός και η νεολαία έχουν τη δύναμη να στείλουν το φασισμό στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας μαζί με το σύστημα που τον γεννά και τον χρησιμοποιεί όποτε τον χρειάζεται!

*Η Μαρίνα Λαβράνου, είναι μέλος του Τμήματος Δικαιοσύνης και Λαϊκών Ελευθεριών της ΚΕ του ΚΚΕ

Διαβάστε επίσης:

Η προσβασιμότητα αποτελεί δείκτη ποιότητας ζωής

Ας μιλήσουμε στη γλώσσα των νέων

Γιατί η μάχη των εκλογών της 21ης Μαΐου είναι η μάχη της γενιάς μας;