«Ας μας ακούσει όλος ο κόσμος. Είναι ο ηγέτης που αψήφησε όλο τον κόσμο και έδωσε σε όλους ένα μάθημα» είπε η Χατιτσέ Ντουράν χαμογελώντας πλατιά κάτω από τη μαντίλα με την οποία είχε καλύψει το κεφάλι της. Η Χατιτσέ πανηγύριζε μαζί με χιλιάδες άλλους τη νίκη του Ερντογάν.

Σε αυτή τη δήλωση εμπεριέχεται η εξήγηση του εκλογικού αποτελέσματος. Ο Ερντογάν είναι ο πιο επιδραστικός ηγέτης της Τουρκίας μετά τον Κεμάλ Ατατούρκ. Ένας πολιτικός που θυμίζει σουλτάνο, ο οποίος δείχνει πως αρνείται να υποκύψει στις πιέσεις από το εξωτερικό. Και οι Τούρκοι ακριβώς αυτό ήθελαν: τον σκληρό ηγέτη αντί του καλού ηγέτη – που ήταν το προφίλ που καλλιεργούσε ο Κιλιτσντάρογλου.

Ο Ερντογάν νίκησε, το μέτωπο της αντιπολίτευσης θα αποσυντεθεί εις τα εξ ων συνετέθη, το Κρεμλίνο πανηγυρίζει, η Δύση προσπαθεί να καταλάβει τι δεν πήγε καλά και απέτυχε ο Κιλιτσντάρογλου. Η Τουρκία είναι ένα διχασμένο έθνος με κατεστραμμένη οικονομία. Αλλά για τα οικονομικά θέματα υπάρχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όταν χρειαστεί, θα επέμβει.

Το θέμα είναι μέχρι πότε θα εξασφαλίσει ροή πετροδολαρίων από τον Κόλπο ο Τούρκος Πρόεδρος.

Στη Δύση δεν ανησυχούν τόσο για την καταπάτηση των ατομικών ελευθεριών, την ισχυροποίηση του ρόλου του Ισλάμ και τη σταδιακή εγκατάλειψη του κοσμικού χαρακτήρα του τουρκικού κράτους. Τους ενδιαφέρει μόνο να συνεχίσουν τις μπίζνες με το σύστημα Ερντογάν και να μην διαταραχθούν περαιτέρω οι ισορροπίες στους κόλπους του ΝΑΤΟ, αφού ο γεωστρατηγικός ρόλος της Τουρκίας είναι ακόμα πιο σημαντικός στην παρούσα συγκυρία.

Και ο Πούτιν είναι πιο κοντά από ποτέ στον Ερντογάν. Ο Ρώσος Πρόεδρος έσπευσε να συγχαρεί τον Τούρκο ομόλογό του πριν καν ανακοινωθούν τα επίσημα αποτελέσματα, τονίζοντας ότι η νίκη είναι αποτέλεσμα της «ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής» του Ερντογάν.

Ισορροπιστής από θέση ισχύος

Τι σημαίνουν όλα αυτά για τους γείτονες και τους συμμάχους της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ; Προσώρας τηρούν στάση αναμονής. Οι αναλυτές υπενθυμίζουν πως οι εμπορικές σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας έχουν αυξηθεί σημαντικά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Και η Άγκυρα λέει πως δεν θα αλλάξει στρατηγική.

Η Τουρκία βεβαίως παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ, συμμετέχει σε όλες τις αποστολές, πουλάει όπλα και drones στην Ουκρανία και συνομιλεί τακτικά με τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Σε μία επίδειξη πυγμής έδωσε με το ζόρι το πράσινο φως για να ενταχθεί η Φινλανδία στο ΝΑΤΟ και θα ανοίξει – πιθανότατα τον επόμενο μήνα – την πόρτα και για τη Σουηδία, αφού εξασφαλίσει το ΟΚ από τις ΗΠΑ για τον εκσυγχρονισμό της πολεμικής αεροπορίας. Κάτι που μπορεί να λυθεί τον Ιούλιο, στην επόμενη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, στη Λιθουανία.

Εξάλλου ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, παρότι χαρακτηρίζει αυταρχικό τον Ερντογάν, είναι έτοιμος να άρει τα εμπόδια και να εγκρίνει την ύψους 20 δισ. πώληση F16 επικαλούμενος την ανάγκη να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις με την Τουρκία. Ο «Guardian» γράφει πως οι αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες προσποιούνται ότι η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ είναι μεμονωμένο θέμα, αλλά πρακτικά συνδέεται απόλυτα με τις πωλήσεις αμερικανικών οπλικών συστημάτων στην Τουρκία και με το στάτους των ρωσικών αντιπυραυλικών συστοιχιών S-400 που έχει αγοράσει η Άγκυρα.

Το προσφυγικό ως εργαλείο

Από τις κάλπες βγήκε νικητής ο εθνικισμός. Όχι μόνο επειδή ο Ερντογάν στηρίζεται από τον Μπαχτσελί, τους Γκρίζους Λύκους και τον Αζέρο ακροδεξιό πολιτικό Ογάν. Αλλά διότι ακόμα και ο Κιλιτσντάρογλου έκανε εθνικιστική στροφή πριν από τη δεύτερη κάλπη. Στροφή που είχε εύκολο στόχο: τους πρόσφυγες.

Στη Δύση και κυρίως στο Παρίσι εκφράζονται ανησυχίες για τη διαχείριση του προσφυγικού προβλήματος από την Τουρκία και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν ελπίζει ότι θα εξασφαλίσει διαβεβαιώσεις για την τήρηση των συμφωνηθέντων με τον Ερντογάν. Αλλά το πρόβλημα δεν θα το αντιμετωπίσει πρώτη η Γαλλία. Αν ο Ερντογάν αποφασίσει να ανοίξει τις πύλες προς τη Δύση, το πρώτο κύμα θα το δεχτεί η Ελλάδα.

Οι Βρυξέλλες επισφράγισαν τη συμφωνία με την Τουρκία για ανακοπή του προσφυγικού ρεύματος δίνοντας τεράστια ποσά στην Τουρκία. Αλλά γνωρίζουν ότι η Τουρκία μπορεί να ξεφορτωθεί τους Σύρους πρόσφυγες με δύο τρόπους: είτε με επαναπροώθηση στη Συρία είτε δίνοντας το πράσινο φως στους διακινητές να ρίξουν τις βάρκες με τους πρόσφυγες στο Αιγαίο με ρότα προς τα δυτικά.

Διαβάστε επίσης:

Πόσο κοντά είναι η Τουρκία στην αναβάθμιση και την απόκτηση νέων F-16;

ΣΥΡΙΖΑ: Οι βασικοί στόχοι της δύσκολης μάχης εν όψει της 25ης Ιουνίου

Γιατί Μητσοτάκης και ΝΔ έχουν βάλει στο στόχαστρο το ΠΑΣΟΚ