Οι αυτοαποκαλούμενοι «Σπαρτιάτες», ήδη αποκλείσθηκαν από τις Ευρωεκλογές και οσονούπω θα αποκλειστούν και από τη Βουλή. Με δικαστική απόφαση. Ο λόγος είναι ότι εξαπάτησαν τους εκλογείς τους, γιατί ο πραγματικός αρχηγός τους είναι άλλος από αυτόν που φαίνεται. Πρόκειται περί ιστορικής δικαστικής απόφασης: η απάντηση στο ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτό το κόμμα», εάν δεν κατονομάζει ως τέτοιον τον  εμφανιζόμενο ως αρχηγό του, αποκλείει το κόμμα από τη Βουλή.  

Έτσι λοιπόν, μάλλον ανοίγονται οι «ασκοί του Αιόλου». Για καλό. Δημιουργείται δικαστικό προηγούμενο: μπορεί να αμφισβητηθεί εξ ολοκλήρου ένα κόμμα και να απαγορευτεί η συμμετοχή του στις εκλογές, αν αποδεδειγμένα  παραπλανά τους ψηφοφόρους του, αποκρύπτοντας αυτόν που πραγματικά το διοικεί. Μάλιστα, πρόκειται περί σχεδόν νομολογίας, δεδομένου της εγκυρότητας  του εκλογοδικείου.

Μένει βέβαια να διευκρινιστεί το τι εννοούμε λέγοντας πως ένα κόμμα έχει κατ’ ουσίαν άλλον αρχηγό,  από αυτόν που εμφανίζεται ως τέτοιος. Πρέπει να είναι ένα συγκεκριμένο άτομο; Αρκεί αυτό το συγκεκριμένο άτομο να τελεί υπό δικαστική καταδίκη, για να αμφισβητήσουμε την εντιμότητα του κόμματος;

Μήπως πάλι μπορούμε να αμφισβητήσουμε την ύπαρξη ενός κόμματος, όχι μόνο διαπιστώνοντας πως έχει άλλον αρχηγό από τον τυπικώς εμφανιζόμενο ως τέτοιο, αλλά και όταν ο αρχηγός του αποδεδειγμένα ακυρώνει όσα είχε προεκλογικώς υποσχεθεί, άρα έχει παραπλανήσει τους ψηφοφόρους του ; μήπως αυτός ο φερόμενος ως αρχηγός, δεν αποτελεί παρά την παραπλανητική προμετωπίδα άλλων συμφερόντων; μήπως την αρχηγία του κόμματος δεν την έχει παρά μια ομάδα επιχειρηματικών ομίλων ή και μόνο ένας συγκεκριμένος όμιλος, που δεν στοχεύουν/ει παρά μόνο στον προσπορισμό κέρδους, καθοδηγώντας προς αυτήν την κατεύθυνση, την όποια κυβέρνηση;

Μήπως πάλι ο πραγματικός αρχηγός είναι μια άλλη χώρα ή μια διεθνής Τράπεζα ή μια ομάδα Τραπεζών; Μήπως αυτοί οι σκιώδεις αρχηγοί, δεν θέλουν παρά να δημιουργήσουν κυβερνήσεις που θα μεταβιβάσουν, στους πολίτες της χώρας τους, τις ζημιές από τους τραπεζικούς κινδύνους που αυτές οι Τράπεζες είχαν αναλάβει; Μήπως πάλι οι φερόμενοι ως αρχηγοί  των κομμάτων, ιδιαιτέρως αυτών που κυβερνούν, ωθούν τις κυβερνήσεις τους να πουλήσουν τα «ασημικά» της χώρας τους, τις παραλίες τους, τα λιμάνια τους και τα αεροδρόμιά τους; να τα πωλήσουν σε αυτούς που θέλουν να αποκομίσουν κέρδος από αυτήν την αγορά, αντί να τα κρατήσουν για να αποκομίσουν οι χώρες τους τα κέρδη αυτά.  Ποιος είναι σε αυτήν την περίπτωση ο αρχηγός; Το ότι φαίνεται πως λείπει ο κοινός νους από  τους πολιτικούς μας είναι εμφανέστατο, πρόκειται όμως πράγματι περί ανικανότητάς τους, ή συμβαίνει κάτι άλλο; Δεν υπάρχει εδώ παραπλάνηση, αν όχι ποινικώς κολάσιμη εξαπάτηση, των εκλογέων; 

Ευχόμαστε να άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Ήρθε ο καιρός η Δικαστική Εξουσία να λειτουργήσει ως ανεξάρτητη πολιτική Εξουσία, όπως το Σύνταγμα προβλέπει,  ελέγχοντας τις άλλες δύο, τη Νομοθετική και την Εκτελεστική. Ήρθε ο καιρός να εφαρμοστεί στην πράξη το Σύνταγμα της χώρας, με την Διάκριση των Εξουσιών που με σαφήνεια προβλέπει[i].

Ορθώς ελπίζω ή αιθεροβατώ;

---

[i] Υπενθυμίζουμε  πως τα πολιτικά κόμματα της χώρας μας  συμφωνούν, όλα ανεξαιρέτως, στην καταστρατήγηση του Συντάγματος:   δεν εφαρμόζεται η κύρια διάταξή του περί των τριών -και άρα διακριτών- πολιτικών εξουσιών, δηλ. της Νομοθετικής (Βουλή), Εκτελεστικής (Υπουργεία και δημόσιοι οργανισμοί) και Δικαστική (Δικαστήρια-Δικαστές): Ν. Χιωτίνης: https://www.topontiki.gr/2024/01/25/to-sovietiko-montelo-zi-stin-ellada-ii/ και ΕΣΤΙΑ 19/4/2023 «Προς αποκατάσταση του Πολιτεύματος»

Διαβάστε επίσης

Παρά μία τεσσαράκοντα…

Στις Ευρωεκλογές διακυβεύεται το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων

Άλλη μία παραπομπή της Ελλάδας για καθυστερήσεις πληρωμών στην Υγεία