Του Νίκου Ρεμπάπη*

Ζούμε στην πράξη το «όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος». Η απαράδεκτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία σηματοδοτεί ότι πλέον περνάμε σε μία καινούρια φάση, με κίνδυνο «ζωής και θανάτου» για τους λαούς. Φαίνεται ότι ορισμένες αντιθέσεις ανάμεσα στους ληστές των λαών δεν μπορούν πλέον να λυθούν στα τραπέζια και λύνονται στα πεδία των μαχών.

Το ΚΚΕ με ευθύνη απέναντι στον λαό εδώ και χρόνια ενημέρωνε, μελετούσε αυτές τις εξελίξεις, την διαμόρφωση ουσιαστικά δύο αντιμαχόμενων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Από την μία είναι το μπλοκ της Ρωσίας και της Κίνας, η οποία δίνει μάχη για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και από την άλλη είναι οι «σύμμαχοί» μας, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ.

Το ψέμα και η προπαγάνδα του πολέμου έχουν επιστρατευτεί για τα καλά σε όλα τα στρατόπεδα με στόχο να διαλέξουν οι λαοί τους ληστές τους. Να διαλέξουν ανάμεσα στα επιθετικά σχέδια ΝΑΤΟϊκής περικύκλωσης της Ρωσίας ή στα επιθετικά σχέδια της καπιταλιστικής Ρωσίας να ενσωματώσει εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ. Τα χτεσινά προσχήματα του ΝΑΤΟ για την Γιουγκοσλαβία, έγιναν σημερινά προσχήματα της Ρωσίας για την Ουκρανία.

Η Ουκρανία συγκεντρώνει μία σειρά χαρακτηριστικά (χιλιάδες χιλιόμετρα αγωγών, πυρηνικά εργοστάσια, τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις κ.ά) που καθιστά το λαό της «σάκο του μποξ». Ας σκεφτούμε τώρα τι σημαίνει τελικά η «μεγάλη ιδέα» της ελληνικής αστικής τάξης για την μετατροπή της Ελλάδας σε διαμετακομιστικό κόμβο ενέργειας και εμπορευμάτων.

Ακόμα και όταν όλα έμοιαζαν ανέφελα το ΚΚΕ προειδοποιούσε ότι τα γρανάζια του ιμπεριαλιστικού πολέμου έπαιρναν μπρος. Μάλιστα τα γρανάζια τα λάδωναν με συνέπεια και σε συνέχεια όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Όλες οι κυβερνήσεις στήριζαν τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ, που ουσιαστικά σήμαιναν εξοπλισμό ως τα δόντια για τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη και επέκταση με σκοπό την περικύκλωση της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας.

Όλες οι κυβερνήσεις ενίσχυαν τις υποδομές του ΝΑΤΟ στην χώρα μας. Έτσι, από εκεί που είχαμε μία Σούδα πλέον έχουμε βάσεις στην Αλεξανδρούπολη, το Στεφανοβίκειο, τη Λάρισα, τον Άραξο, την Ανδραβίδα, ενώ πλέον έχουν γενικευτεί οι συνεκπαιδεύσεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας και των ΗΠΑ σε πολεμικά σενάρια.

Τελικά οι «αγορές του αιώνα» με τα rafale και τις belharra, τις οποίες θα πληρώνει για χρόνια ο ελληνικός λαός, δεν αφορούσαν την άμυνα της χώρας αλλά την πιο «αρμονική» και αναβαθμισμένη εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρα μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Γι’ αυτό και τώρα, στέκονται όλοι μαζί στην πλευρά της… αμαρτίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ επεκτείνει την ήδη δεδομένη εμπλοκή με την αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία. Οι ελληνικές θάλασσες φιλοξενούν άτυπες ναυμαχίες μεταξύ ΝΑΤΟϊκού και ρωσικού στόλου. Στρατηγικά βομβαρδιστικά των ΗΠΑ φέρνουν βόλτες πάνω από την χώρα μας με την συνοδεία ελληνικών μαχητικών.

Η κυβέρνηση έχει την εκκωφαντική συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Οι όποιοι αστερίσκοι και οι παρατηρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, επί των χειρισμών του Κ. Μητσοτάκη, δε συγκαλύπτουν με τίποτα το μεγάλο «ΝΑΙ» στην παραπέρα εμπλοκή της Ελλάδας σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο απρόβλεπτων διαστάσεων. Αναλαμβάνουν βαριές ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό:

-λέγοντας «ναι» στη στρατιωτική εμπλοκή αρκεί να έχει πιο σαφή ΝΑΤΟική ή Ευρωενωσιακή σφραγίδα

-λέγοντας «ναι» στα ενεργειακά σχέδια, αρκεί να είναι πιο αργός ο ρυθμός υλοποίησής τους

-λέγοντας «ναι» στους ΝΑΤΟικους εξοπλισμούς «αρκεί να γίνονται με διαφάνεια»

-λέγοντας «ναι» στις νέες λαϊκές θυσίες αρκεί αυτές να γίνουν με συναίνεση!

Οι εξελίξεις προσφέρονται για επιπλέον συμπεράσματα. Γιατί αν και το πολεμικό παραλήρημα στην Ελλάδα το ακούσαμε από τον «κεντροδεξιό» Κ. Μητσοτάκη, στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες τα ακούσαμε από τις θεωρούμενες – κατά τον ΣΥΡΙΖΑ – προοδευτικές, σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις. Όπως η κυβέρνηση Σολτς που για άλλη μία φορά «θα έφερνε την αλλαγή στην Ευρώπη», σύμφωνα με τους εγχώριους θιασώτες του, αλλά τελικά βρέθηκε να εξαγγέλλει – σαν έτοιμος από καιρό – εξοπλιστικά μαμούθ με τον λαό της Γερμανίας να πληρώνει το τίμημα. Όπως η κυβέρνηση της Ισπανίας, που ανακοίνωσε πως δεν στέλνει απλά στρατιωτικό υλικό στην Ουκρανία αλλά «επιθετικό στρατιωτικό υλικό». Αντάξια της βρώμικης ιστορίας της, για άλλη μία φορά η σοσιαλδημοκρατία, στρατεύει τους λαούς κάτω από τα συμφέροντα, τα προσχήματα και τους στόχους ιμπεριαλιστικών συμμαχιών.

Σήμερα έχουν απόλυτη ισχύ όσα έγραψε πριν περίπου 70 χρόνια ο διανοητής Μπέρτολτ Μπρεχτ: «Πριν απ’ αυτόν, γίνανε κι άλλοι πόλεμοι./Όταν τελείωσε ο τελευταίος,/υπήρχαν νικητές και νικημένοι./Στους νικημένους, ο φτωχός λαός/πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές/ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο».

Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις, ώστε ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοί να αγωνιστούν ενάντια στον εθνικισμό και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες των αστικών τάξεων, για να δυναμώσει η κοινή πάλη των εργαζομένων, να ξεμπερδέψουν τελικά με το σύστημα που γεννά μόνο φτώχεια, εκμετάλλευση και πολέμους. Να σταματήσει τώρα η εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών, δε διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών!

*Ο Νίκος Ρεμπάπης, είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Διαβάστε επίσης:

Μόσχα και Κίεβο πολεμούν και διαπραγματεύονται

Το τρίγωνο Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου και τι σημαίνει για την Τουρκία

Οι απαρχές της κατά φαντασίαν ελληνορωσικής φιλίας 1472 – 1825