Λίγες μέρες πριν από την τρομοκρατική επιδρομή της Χαμάς στα εδάφη του Ισραήλ οι αμερικανικές δυνάμεις στη Συρία κατέρριψαν ένα τουρκικό drone που μαζί με άλλα επιχειρούσε κατά Κούρδων, συμμάχων των Αμερικανών σ’ αυτήν τη χρονίζουσα πληγή στη Μέση Ανατολή.

Σύμφωνα με βίντεο που έχει παίξει στα ΜΜΕ, κατά την έναρξη του πολέμου στο Ισραήλ με την επιδρομή των χαμασιτών μαχητών (που δολοφόνησαν αμάχους) στα ισραηλινά κιμπούτς λίγο έξω από τη Λωρίδα της Γάζας η ηγεσία της Χαμάς βρισκόταν στην Τουρκία.

Όταν ξεκίνησαν τα ισραηλινά συλλογικά αντίποινα στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του πλανήτη, τη Λωρίδα της Γάζας, τουρκική εφημερίδα παρουσίασε χάρτη με τις (δεκάδες) αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που είναι σε ελληνικό έδαφος) που είναι εγκατεστημένες σε χώρες γύρω από την Τουρκία, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η Ουάσιγκτον έχει στο στόχαστρο την Άγκυρα.

Την ίδια ώρα αναλυτές Τούρκοι πρώην στρατιωτικοί / ακαδημαϊκοί που βγαίνουν στις τουρκικές τηλεοράσεις υπογραμμίζουν ότι η Τουρκία έχει υποχρέωση (και συμφέρον) να παρέμβει ακόμη και στρατιωτικά προκειμένου να σταματήσει η «γενοκτονία» των Παλαιστινίων. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ο Ερντογάν δημόσια δηλώνει ότι οι άνδρες της Χαμάς δεν είναι τρομοκράτες, αλλά απελευθερωτές, και εξαπολύει βολές στη Δύση για την άνευ όρων υποστήριξη που προσφέρει στο Ισραήλ.

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν το προφίλ της χώρας και περιγράφουν τη συλλογική / κοινωνική αντίληψη, η οποία συνάδει απόλυτα με τη γραμμή που έχει χαράξει ο Ερντογάν στην εξωτερική του πολιτική:

● Η Τουρκία δεν είναι δυτική μαριονέτα.

● Έχει συμφέροντα ιδιαίτερα στην περιοχή.

● Έχει τις (στρατιωτικές και λοιπές) δυνατότητες να τα υπερασπιστεί.

● Διαθέτει το (πολιτικό – κοινωνικό) σθένος να αντιπαρατεθεί προκειμένου να εξασφαλίσει «ότι τίποτε στην περιοχή δεν μπορεί να γίνει ερήμην της Τουρκίας», όπως κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει ο Τούρκος Πρόεδρος.

Ένα ακόμη συμπέρασμα που συνάγεται απ’ όλα αυτά είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν (παγκοσμίως) απλωμένο πολύ τραχανά και δεν τις παίρνει να δημιουργούν μέτωπα με χώρες που έχουν εξελιχθεί σε ισχυρούς περιφερειακούς παίκτες. Αντίθετα ο Ερντογάν γνωρίζει πως έχει τα περιθώρια να παζαρεύει με την Ουάσιγκτον και το κάνει. Ένα καλό παράδειγμα αυτού του τύπου αμερικανοτουρκικού παζαριού είναι ο πρόσφατος «ελληνοτουρκικός έρως» ή κατά μια άλλη εκδοχή – όπως διατυπώθηκε από «χαιρέκακο» Έλληνα διπλωμάτη – «οι Αμερικανοί γυαλίζουν το παπούτσι του Ερντογάν χρησιμοποιώντας ελληνική γλώσσα»…

Διαβάστε επίσης:

Ημέρες Οκτωβρίου 1940: Θα μπορούσαμε να εμψυχώσουμε τις παρελάσεις, παρά την εκφρασμένη αντίθεση λίγων

ΣΥΡΙΖΑ: Το 2023 δεν είναι 2015

Σαρωτικές αλλαγές στα επιδόματα – Ένα πρώτο σχόλιο