Η οδυνηρή μεσανατολική Ιστορία είναι τόσο πλούσια και τόσο πυκνή, που μπορεί από μόνη της να αποτελέσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο ογκώδες βιβλίο υπό τον γενικό τίτλο «Πόλεμος και Προπαγάνδα». Ακριβώς επειδή τα γεγονότα είναι τόσο πολλά, που ο καθένας, ανάλογα με την ιδεοληψία του και την πολιτική του τοποθέτηση μπορεί να διαλέξει και να προβάλει αυτά που τον βολεύουν.

Αυτό εδώ όμως το κεφάλαιο της τραγωδίας έχει και ένα ακόμη στοιχείο: Αυτό του πολιτικού τυχοδιωκτισμού. Γιατί εκείνοι που θέλουν να διαστρεβλώσουν ή να αγνοήσουν κάποια γεγονότα δεν χρειάζεται ούτε να πάνε πολύ βαθιά στην Ιστορία, ούτε να υποκριθούν ότι δεν τα θυμούνται.

Τα γεγονότα, πεισματάρικα, είναι μπροστά στα μάτια τους και πολύ φρέσκα. Μόλις έχουν βγει από τον φούρνο του μίσους που σκορπά η τρομοκρατία.

Δεν έχει περάσει καν μήνας από την τρομερή 7^η Οκτωβρίου, όταν οι τρομοκράτες της Χαμάς εισέβαλαν στο Ισραήλ, απήγαγαν ηλικιωμένους, άρπαξαν παιδιά από τις αγκαλιές των μανάδων τους, βίασαν νεαρές κοπέλες και τις αποκεφάλισαν.

Επομένως, δεν χρειάζεται καν να θυμίσουμε ότι μετά από κάθε απόπειρα ειρήνευσης, μετά από κάθε συμφωνία (Καμπ Ντέιβιντ, Όσλο, Σαρμ Ελ Σεΐχ, Άκαμπα, Αλγερίου), μετά από την επιστροφή του Σινά και μιας σειράς πόλεων (Βηθλεέμ, Τζενίν, Ναμπλούς, Ραμάλα κλπ), μετά από δύο βραβεία Νομπέλ, μετά από την απεμπλοκή του Ισραήλ από τα παλαιστινιακά εδάφη, (Αύγουστος του 2005), πάντα συνέβαινε μια δολοφονία, μια βομβιστική επίθεση, μια ομοβροντία από ρουκέτες, ένα τρομοκρατικό χτύπημα, μια καινούργια Ιντιφάδα.

Δεν χρειάζεται καν να θυμίσουμε ότι η Χαμάς «κέρδισε» τις εκλογές του 2006 με τα όπλα και έκτοτε εκλογές δεν ξανάγιναν, ότι η Φατάχ δεν αναγνώρισε το αποτέλεσμα, ακολούθησε ένας εμφύλιος πόλεμος με τους μαχητές της Φατάχ να καταφεύγουν στο Ισραήλ για να γλιτώσουν από το μαχαίρι της Χαμάς, ότι η Χαμάς αποκαλούσε τον Αραφάτ «προδότη» και το ίδιο έκανε και για τον διάδοχό του επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής Αμπού Αμπάς. Ούτε ότι η Χαμάς οδηγεί συνεχώς στην αγχόνη δικούς της ανθρώπους με την κατηγορία της προδοσίας.

Δεν χρειάζεται καν να θυμίσουμε τον Μαύρο Σεπτέμβρη του 1970, όταν η Ιορδανία εξεδίωξε τους Παλαιστινίους από το έδαφός της. Ούτε ότι όλοι οι πόλεμοι (1948, 1956, 1967, 1973 και γενικά οι 15 πόλεμοι μέσα σε 70 χρόνια) έγιναν επειδή ο αραβικός κόσμος δεν αποδεχόταν απλά την ίδια την ύπαρξη του Ισραήλ.

Δεν χρειάζεται καν να θυμίσουμε ότι από τότε πολλές αραβικές χώρες υποχώρησαν – με αμοιβαίες υποχωρήσεις εκ μέρους του Ισραήλ – και συνήψαν σχέσεις με το Τελ Αβίβ, αλλά τότε ακριβώς η Χαμάς εξαπέλυε μια νέα επίθεση.

Δεν χρειάζεται καν να θυμίσουμε τις 700 αποφάσεις του ΟΗΕ, τις δολοφονίες του Σαντάτ και του Ράμπιν, τις αναρίθμητες εκεχειρίες που η Χαμάς παραβίαζε (παραβιάζοντας συγχρόνως τις συμφωνίες που η ίδια υπέγραφε).

Δεν χρειάζεται καν να θυμίσουμε ότι η τελευταία συμφωνία, η «Συμφωνία Συμφιλίωσης» του Αλγερίου του 2022, στην οποία είχε προσχωρήσει και η Χαμάς, προέβλεπε την διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών ακριβώς τον Οκτώβριο του 2023, οπότε, όλως τυχαίως, συνέβη το αποτρόπαιο τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά του Ισραήλ.

Όχι, δεν χρειάζεται να τα θυμίσουμε όλα αυτά, διότι έχουμε νωπά τα γεγονότα της 7^ης Οκτωβρίου. Και όλοι οι λογικοί άνθρωποι καταλαβαίνουν πως ένα τέτοιο χτύπημα – με δολοφονίες, βασανιστήρια, βιασμούς, αιχμαλωσίες, εξευτελισμούς και κάθε λογής εγκλήματα – δεν μπορεί να περάσει έτσι, να γίνει μια ανταλλαγή ομήρων και κρατουμένων και η ζωή να συνεχιστεί κανονικά, ως εάν ουδέν συνέβη!

Με την Χαμάς να έχει νικήσει και το Ισραήλ να έχει ηττηθεί!

Υπάρχει λογικός άνθρωπος που πιστεύει ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί; Ποιο κράτος θα μπορούσε να ηττηθεί και να παραδοθεί στην τρομοκρατία;

Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν

Και όμως! Ενώ όλα αυτά είναι λογικά και αυτονόητα, στην Ελλάδα ακούμε του κόσμου τους παραλογισμούς. Και το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν καταλαβαίνουν! Καταλαβαίνουν μια χαρά! Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν!

Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι η Χαμάς δεν θέλει ειρήνη, διότι σε περίπτωση ειρήνευσης δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Δεν θα παίρνουν τα 30 εκ. δολάρια τον μήνα, όπως έχει υπολογιστεί, για να ζουν πολυτελώς σε εκτός Γάζας βίλες, κρατώντας έναν ολόκληρο λαό στη φτώχεια και στην ομηρία. Θα πρέπει να αυτοδιαλυθούν.

Κάνουν επίσης ότι δεν καταλαβαίνουν πως αυτοί που πρότειναν την λεγόμενη «ανθρωπιστική εκεχειρία» με ένα ψήφισμα που δεν δίνει την παραμικρή δικαίωση στο Ισραήλ, απλά δεν θέλουν την ειρήνη. Αντίθετα, την υπονομεύει. Διότι μια τέτοια εκεχειρία δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς την βούληση του Ισραήλ. Το οποίο Ισραήλ δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτεί, αν η άλλη πλευρά δεν αποδεχόταν ότι η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση.

Άρα επρόκειτο για ένα ψήφισμα που αυτοϋπονομευόταν εκ των προτέρων! Ένα δώρο στη Χαμάς.

Αυτοί που δεν κάνουν ότι καταλαβαίνουν, παραθέτουν τάχα αθώα εκείνες τις ευρωπαϊκές χώρες που υπερψήφισαν. Λίγο να έβαζαν το μυαλό τους να δουλέψει, θα καταλάβαιναν ποιες χώρες και με τι είδους σχέσεις με μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής είπαν ναι στο ψήφισμα.

Υπάρχει και χειρότερο: Όλοι αυτοί οι δήθεν ανθρωπιστές (που αδιαφορούν για τα δεινά τα οποία προκαλούν στους ανθρώπους ένα σωρό μεγάλοι και μικροί πόλεμοι που διεξάγονται αυτήν την στιγμή), όλοι αυτοί δεν καταλαβαίνουν ότι αν η Χαμάς επικρατήσει, η φωτιά δεν θα περιοριστεί στη Μέση Ανατολή. Χαμάς, ISIS, Χεζμπολάχ, Μπόκο Χαράμ, Σεμπάμπ και όλοι οι τζιχαντιστές θα φθάσουν έξω από την πόρτα τους. Στις ευρωπαϊκές πόλεις!

Αυτή δεν είναι μια υπόθεση που αφορά αποκλειστικά το Ισραήλ. Και όποιος κάνει ότι δεν το καταλαβαίνει έχει καταληφθεί από αυτοκτονικό τυχοδιωκτισμό!

*Η Σοφία Βούλτεψη είναι βουλευτής Νοτίου Τομέα Αθηνών της ΝΔ και υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου

Διαβάστε επίσης:

Ανάπτυξη αμερικανικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή

Ο «τουρκικός αιώνας» του Ερντογάν και η Ελλάδα

Το ΚΚΕ είναι και έντιμο και ιστορικά συνεπές!