Μια από τις βασικές πολιτικές του Μάο Τσετούνγκ ήταν το «Μεγάλο άλμα προς τα εμπρός», που είχε στόχο να μεταμορφώσει την Κίνα από μια αγροτική οικονομία σε μια σοσιαλιστική κοινωνία, μέσω της εκβιομηχάνισης και κολλεκτιβοποίησης.

Κάτι τέτοιο – προφανώς σε μικρότερη κλίμακα και με διαφορετικό πολιτικό και ιδεολογικό προσανατολισμό – φαίνεται να επιδιώκει τους τελευταίους μήνες και η κυβέρνηση, με κεντρικό σημείο τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες στη ΔΕΘ, προσπαθώντας να αφήσει πίσω της τα «βαρίδια» των Τεμπών και του ΟΠΕΚΕΠΕ και δίνοντας νέα προοπτική στο κυβερνητικό έργο, προφανώς με στόχο τη δημοσκοπική ανάκαμψη και την εκλογική νίκη όταν στηθούν οι κάλπες.

Ωστόσο η επιδιωκόμενη επανεκκίνηση της κυβέρνησης όχι μόνο δεν φαίνεται και πολύ πειστική, αλλά μοιάζει να επιδιώκεται χωρίς… καύσιμα. Αντιθέτως, αντί να καταφέρει να «κλείσει» τα ζητήματα που κατά τεκμήριο της κάνουν ζημιά, κάθε τόσο επιστρέφουν στο προσκήνιο με ακόμα μεγαλύτερη ένταση, υποχρεώνοντάς την να περνά σε αμυντική τακτική και να καλείται να κάνει ξανά και ξανά διαχείριση κρίσης – την οποία, ενίοτε έχει προκαλέσει μόνη της.

Το μπάχαλο με τον Άγνωστο Στρατιώτη

Για παράδειγμα, η ιστορία με το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη έχει προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου αναταραχή, τόσο… εξωτερική, όσο και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Ήδη τα κόμματα της αντιπολίτευσης βγήκαν στα κάγκελα για την πρόθεση της κυβέρνησης να απαγορεύσει διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες στην αποκαλούμενη «πάνω πλατεία», καταλογίζοντάς της πρόθεση ουσιαστικά να «απομονώσει» τη Βουλή από εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.

Από την πλευρά τους, συγγενείς των θυμάτων της αδιανόητης σιδηροδρομικής τραγωδίας θεωρούν ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να σβήσει τα ονόματα των 57 νεκρών που βρίσκονται γραμμένα στο πλακόστρωτο της πλατείας μπροστά από το μνημείο, προσπαθώντας να συνεχίσει τη «συγκάλυψη», παρότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης τόνισε ότι «δεν πρόκειται να μπούμε στη διαδικασία να κάνουμε μια “επιθετική” κίνηση».

Όσο για το εσωτερικό της Ν.Δ., στατιστικά σημαντικός αριθμός βουλευτών σε ιδιωτικές του συζητήσεις δεν κρύβει ότι, ενώ συμφωνεί με τη λογική της προστασίας του μνημείου, εντούτοις θεωρεί ως άκαιρη την πρωτοβουλία για μεταφορά αρμοδιοτήτων στο υπουργείο Άμυνας, καθώς εύκολα μπορεί να συνδεθεί με την απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι και την υποστήριξη στα αιτήματά του, διαφοροποιούμενος από την κυβερνητική «γραμμή», που παρείχε ο Νίκος Δένδιας.

Συνολικά η εντύπωση που δίνεται (και αυτή αντανακλά και στους «γαλάζιους» βουλευτές) είναι ότι η κυβέρνηση, επιχειρώντας ένα νέο «άνοιγμα» προς το πιο «δεξιό» και συντηρητικό κομμάτι των ψηφοφόρων, προκαλεί ένα επιπλέον πρόβλημα, σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία υπάρχουν ήδη κάμποσες «ανοιχτές πληγές» που χρήζουν διαχείρισης, και, ταυτόχρονα δίνει και πάλι έναυσμα για συζήτηση περί την τραγωδία των Τεμπών και τους χειρισμούς της επί του θέματος.

Χάος με τον ΟΠΕΚΕΠΕ

Από την άλλη πλευρά, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ημέρα συνεδρίασης της Εξεταστικής Επιτροπής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που να μην πλήττει κι άλλο την εικόνα της κυβέρνησης και να καθιστά τον βασικό της στόχο – την απόδειξη ότι το σκάνδαλο είναι διαχρονικό και αφορά όλους όσοι κυβέρνησαν τη χώρα – όλο και πιο δύσκολο, εμπεδώνοντας, παράλληλα, μια εικόνα διαφθοράς, φαβοριτισμού και ανεξέλεγκτης διαχείρισης ευρωπαϊκών κονδυλίων για μικροκομματικά οφέλη.

Αφήνοντας στην άκρη τη δραματική προειδοποίηση του νυν αντιπροέδρου του Οργανισμού ότι υπάρχει ορατός κίνδυνος ο ΟΠΕΚΕΠΕ να χάσει την πιστοποίησή του και ουσιαστικά να κηρύξει στάση πληρωμών προς τους αγρότες που επιδοτούνται από αυτόν, και μόνο η εισβολή της υπηρεσίας κατά της διαφθοράς της Ε.Ε. (OLAF) στον οργανισμό είναι αρκετή για να δείξει την ανύπαρκτη εμπιστοσύνη των Βρυξελλών στις προσπάθειες της κυβέρνησης να εξυγιάνει τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

«Πλέον, τόσο εντός Ελλάδα, όσο και εκτός, εμπεδώνεται η αντίληψη ότι η κυβέρνηση είναι διεφθαρμένη και αυτό είναι ένα “στίγμα” που δύσκολα θα μπορέσουμε να βγάλουμε από πάνω μας» είπε στο «Ποντίκι» κυβερνητική πηγή, προσθέτοντας ότι μέχρι τώρα οι εργασίες της Εξεταστικής λειτουργούν εξαιρετικά αρνητικά για την κυβέρνηση καθώς δίνεται η αίσθηση ότι είχε χαθεί ο έλεγχος και κυριαρχούσαν μικροσυμφέροντα και εξυπηρετήσεις.

«Στα κάγκελα» ο Βορίδης

Ταυτόχρονα, ωστόσο, μια από τις παρενέργειες της διερεύνησης του σκανδάλου από την Εξεταστική είναι η οργή που προκάλεσε στον πρώην υπουργό Μάκη Βορίδη η κατάθεση του πρώην προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ Γρηγόρη Βάρρα, ο οποίος παραμένει συνεργάτης του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς αμέσως μετά την παραίτησή του από τον Οργανισμό μετακόμισε στο Μέγαρο Μαξίμου.

Σε μια άνευ προηγουμένου κίνηση, ο Βορίδης απέστειλε ενημερωτικό σημείωμα με τις θέσεις του για το θέμα σε βουλευτές της Ν.Δ., δείχνοντας ότι ο πρώην υπουργός, κατά το κοινώς λεγόμενο, «τα έχει πάρει στο κρανίο» με τον Βάρρα. Ο ίδιος τονίζει ότι στην κατάθεσή του στην Εξεταστική θα εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους ζήτησε την παραίτηση Βάρρα από τη θέση του προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ «βάζοντας φωτιά» και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.

Συνολικά, μέχρι στιγμής η υπόθεση του σκανδάλου των παρανόμων επιδοτήσεων προκαλεί τεράστια ζημιά στην κυβέρνηση, όχι μόνο στην εικόνα της, αλλά και ουσίας, καθώς μοιάζει να αποτυπώνει παλαιοκομματικές πρακτικές που – υποτίθεται ότι – ερχόταν να καταπολεμήσει και, ταυτόχρονα, δίνει την εντύπωση ότι η πλειοψηφία στην Εξεταστική προσπαθεί να «λειάνει» τις ευθύνες στελεχών του Οργανισμού που σχετίζονται με / προέρχονται από την κυβερνώσα παράταξη.

Το «φάσμα» των Τεμπών

Ακόμα και η ανακοίνωση ότι η δίκη των 36 κατηγορούμενων για την τραγωδία των Τεμπών θα αρχίσει στις 26 Μαρτίου 2026, μια είδηση που θεωρητικά θα ικανοποιούσε την κυβέρνηση, έρχεται σε μια στιγμή που οι εξελίξεις επί του θέματος μοιάζουν να έχουν φύγει από τα χέρια της και στην πραγματικότητα είναι άλλοι εκείνοι που καθορίζουν την ατζέντα και το discourse για το αδιανόητο σιδηροδρομικό δυστύχημα: οι συγγενείς των θυμάτων που συνεχίζουν να μιλούν για συγκάλυψη, η αντιπολίτευση, πάντως όχι η κυβέρνηση.

Κυβερνητικές πηγές που μίλησαν στο «Ποντίκι» εκτίμησαν ότι η ακροαματική διαδικασία εκ των πραγμάτων θα τραβήξει σε μάκρος – η δικογραφία μόνο ξεπερνά τις 60.000 σελίδες – όπερ σημαίνει ότι η δίκη θα συνεχίζεται και μέσα στην περίοδο που ουσιαστικά θεωρείται προεκλογική, δηλαδή μέχρι και τους τελευταίους μήνες του 2026, κρατώντας σε πρώτο πλάνο μια υπόθεση για την οποία – όπως έχουν δείξει οι δημοσκοπήσεις – η πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί ότι η κυβέρνηση επιχείρησε συγκάλυψη πτυχών της.

Ωστόσο, πέρα από τη βασική δίκη, δεν πρέπει να διαφεύγει ότι δύο πρώην υπουργοί – ο Χρήστος Τριαντόπουλος και ο Κώστας Αχ. Καραμανλής – ήδη έχουν σταλεί από τη Βουλή στο Δικαστικό Συμβούλιο, το οποίο και καλείται να διεξάγει την προανακριτική διαδικασία. Αν από τη διαδικασία αυτή προκύψουν νέα στοιχεία, τότε η Βουλή θα κληθεί να αποφασίσει επί πιθανής εισήγησης για αναβάθμιση των κατηγοριών, ενώ ακόμα κι αν δεν υπάρξουν νέα στοιχεία, είναι πιθανό οι δύο υπουργοί να πάνε στο Ειδικό Δικαστήριο.

Μάλιστα, όπως επισημαίνεται από κομματικές πηγές, στην όλη εξίσωση θα πρέπει να μπει και ο – όχι και τόσο επιτυχημένος – χειρισμός της κυβέρνησης σχετικά με την απεργία πείνας που επί 23 ημέρες έκανε ο Ρούτσι, ζητώντας την εκταφή της σορού του παιδιού του και τη διενέργεια τοξικολογικών και βιοχημικών εξετάσεων. Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι το θέμα αυτό έδειξε απουσία αντανακλαστικών, αλλά και… κακοφωνία στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματος, που επέτεινε την αίσθηση της έλλειψης συντονισμού και… ομοψυχίας.

Βραχνάς η ακρίβεια

Τέλος, πλέον μοιάζει σχεδόν… φυσικό φαινόμενο οι πολίτες στις δημοσκοπήσεις να δηλώνουν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι η ακρίβεια και το δυσβάσταχτο κόστος ζωής. Κι αν η κυβέρνηση απαντά με μειώσεις τιμών σε περίπου 2.000 προϊόντα στα σούπερ μάρκετ, έπειτα από συμφωνία του υπουργού Ανάπτυξης Τάκη Θεοδωρικάκου με τους εκπροσώπους του κλάδου, αλλά και συνάντηση στο Μαξίμου του ίδιου του πρωθυπουργού με τον επικεφαλής της μεγαλύτερης αλυσίδας στη χώρα, οι πολίτες δεν μοιάζουν να πείθονται.

Αντιθέτως, όπως συνέβη και με το φορολογικό «πακέτο της ΔΕΘ», αυτό που αποτυπώνεται στις μετρήσεις της κοινής γνώμης είναι η αίσθηση των πολιτών ότι η κυβέρνηση είτε δεν κάνει ό,τι μπορεί για να ελέγξει τις εκρηκτικές αυξήσεις τιμών (οι οποίες πλέον αγγίζουν και τα προϊόντα που εντάσσονται στις λεγόμενες ανελαστικές δαπάνες των νοικοκυριών) είτε έχει χάσει το χαρακτηριστικό που «σφράγισε» την πρώτη τετραετία της, αυτό της αποτελεσματικότητας και της ταχύτητας επέμβασης σε προβλήματα.

«Οι πολίτες είναι δύσπιστοι πλέον, και αυτό απαιτεί ριζικές κινήσεις για να αλλάξει», λένε κομματικοί με μεγάλη πείρα, αλλά και με επαφές με την κοινωνία, επισημαίνοντας ότι ακόμα και τα φορολογικά μέτρα που εξήγγειλε ο Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ γίνονται «φύλλο και φτερό» από την αντιπολίτευση και απαξιώνονται από τους πολίτες, οι οποίοι αισθάνονται ότι αποτελούν απλώς μπαλώματα με… ημερομηνία λήξεως το επόμενο κύμα ανατιμήσεων και όχι πραγματικές λύσεις στα προβλήματά τους.

Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν, δε, ότι η μεγάλη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού θαμπώνει και την εικόνα παντοδυναμίας που απέπνεε η Ν.Δ. τα προηγούμενα χρόνια, ελλείψει και «αντίπαλου δέους» στην αντιπολίτευση. «Η φύση απεχθάνεται το κενό» σημειώνουν, τονίζοντας ότι όσο το κυβερνών κόμμα δεν δείχνει εικόνα ανάκαμψης, τόσο υπάρχει κίνδυνος τελικά οι ψηφοφόροι της «γκρίζας ζώνης» να στραφούν σε… άλλες πολιτείες.

Διαβάστε επίσης:

ΚΚΕ: Νέες «αυταπάτες» βλέπει στο «κόμμα Τσίπρα»

Οι Tomahawk καταλύτης για το Ουκρανικό

Κυβέρνηση: Μαύρα μαντάτα από τις δημοσκοπήσεις